อยากจะเล่าประสบการณ์ที่เกิดกับตัวเอง ซึ่งคิดว่าสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้เป็นความบังเอิญ เป็นประสบการณ์ที่องค์พ่อได้ให้ความเมตตาและทำให้ดิฉันได้มีโอกาสดี ๆ ในชีวิต ทำให้ได้เรียนรู้ประสบการณ์หลายอย่างในการได้มาใช้ชีวิตในต่างแดน ถึงแม้จะเป็นเวลาเพียงสั้น ๆ ( 4 เดือน ครึ่ง ) แต่ก็ทำให้ได้ประสบการณ์ต่างๆ มากมาย ตอนนี้ดิฉันได้มาเรียนที่ประเทศแคนาดา ซึ่งองค์พ่อท่านได้ดลบันดาลให้ความฝันของดิฉันเป็นจริง ทั้งๆ ที่จริงๆ แล้วไม่น่าจะมีโอกาสมาเรียนในครั้งนี้ เพราะดิฉันสอบได้เป็นตัวสำรอง ลำดับ 1 ซึ่งก็หมดหวังที่จะได้มาเรียน สำหรับคนที่เคยสอบชิงทุนแล้วเป็นตัวสำรองก็คงจะพอเข้าใจความรู้สึกหมดหวัง แต่ลึก ๆ ในใจเราก็ยังแอบมีความหวังอยู่เล็กๆ ว่าจะมีโอกาส ดิฉันก็เลยขอความเมตตาจากองค์พ่อ ซึ่งท่านได้ให้โอกาสกับดิฉัน ทำให้ได้มาเรียนในหลักสูตรนี้ โดยประเทศแคนาดาให้โควต้าเพิ่มสำหรับนักเรียนไทย ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้น สำหรับการเพิ่มโควต้าให้ประเทศไทย ดิฉันรู้ตัวว่าจะได้มีเรียนเพียง 2 สัปดาห์ ก่อนเปิดหลักสูตร ขอบคุณสำหรับความเมตตาจากองค์พ่อ ซึ่งไม่ได้เป็นความบังเอิญแต่เป็นเพราะความเมตตาจากท่าน
