สวัสดีครับพี่ๆทุกท่านไม่ได้เข้ามาทักทายเสียหลายวันเพราะยุ้งๆอยู่กับงานที่ร้านนิดหน่อยครับ พอมีเวลาว่างก็เลยอยากจะนำประสบการณ์มาเล่าสู่กันฟังครับผม โดยเรื่องนี้ผมเองตั้งใจว่าจะเล่ามานานแล้วแต่ก็ลืมเสียทุกที
เรื่องมีอยู่ว่า ตั้งแต่ผมเริ่มบูชาวัตถุมงคลหลักเมืองมานี้ก็เกือบๆ3ปีแล้วครับ และตลอดระยะเวลาร่วม2ปีกว่าๆมานี้หลังจากเรียนจบก็เริ่มที่จะเข้ามาสู่วัยของการทำงานโดยทำทั้งงานประจำและค้าขายไปด้วย ใจมันรักที่จะค้าขายเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ก็จะหาเรื่องขายนู้นขายนี่ไปตามจิตวิญญาณของความเป็นพ่อค้า ตอนนี้ก็เปิดร้านเสื้อผ้าอยู่ที่เมเจอร์รัชโยธินด้วยครับ การที่ผมทำอะไรหลายๆอย่างพร้อมกันมันทำให้ผมรู้สึกว่า (ส่วนตัวนะ) เวลามีปัญหาเข้ามาก็มักจะเห็นชัดกว่าคนอื่นที่ทำงานหน้าเดียว หรือเวลามีประสบการณ์ดีๆเข้ามาก็ค่อนข้างชัดเจน และด้วยใจที่เคารพบูชาท่านพ่ออย่างเหนียวแน่นก็ทำให้เวลาที่มีปัญหาใดๆก็จะนึกถึงท่านพ่ออยู่เสมอครับก็จะผ่านปัญหานี้ไปได้ ที่กล่าวมาเสียยืดยาวนี้ก็เป็นการเล่าเรื่องตามแบบของโย ฟูนันนะครับอย่าเพิ่งเบื่อล่ะ 555++ ประเด็นมันอยู่ต่อไปนี้ครับ สมัยผมเป็นเด็กอาศัยอยู่กับ ปู่ กับ ย่า ของผม ปู่กับย่า ของผมท่านเป็นคนเข้าวัดเป็นประจำตามแบบของคนบ้านนอกที่อยู่ติดวัดครับ ตอนเด็กๆผมจำได้ว่า วันหนึ่งอาของผมคุยอะไรอยู่กับปู่ซักอย่าง แต่ก็พอจะเดาได้ว่า อาของผมกำลังมีปัญหากับชีวิตอยู่ ก็คุยกันยาวไป และ ปู่ก็บอกกับอาว่า "โต๊ะหมู่บูชาพระนะให้หัดเก็บกวาด เช็ดถูเสียบ้าง อย่าปล่อยให้รกรุงรังนัก ชีวิตจะได้ราบรื่นไม่มีปัญหา" ผมก็จำมาตลอดโดยจำแบบที่อยู่ในความทรงจำครับ ไม่ได้ตั้งใจจะจำเป็นพิเศษแต่อย่างใด พอโตมาและเริ่มบูชาองค์พ่อก็ถึงเริ่มจะมีหิ้งบูชากับเค้าบ้างครับ และ เวลาที่ผมรู้สึกว่ามีปัญหาในการทำงาน หรือ ใช้ชีวิตผมก็จะนึกถึงคำของปู่ผมอยู่เสมอ และเริ่มทำความสะอาดหิ้งบูชา เป็นเรื่องแปลกแต่จริงครับ ทุกครั้งที่ทำความสะอาดได้ไม่นานก็รู้สึกว่าปัญหาทุกอย่างค่อยๆหมดไป ถึงจะพิสูจน์ไม่ได้ว่าคำสอนของปู่ผมจะช่วยได้มากน้อยแค่ไหนเวลามีปัญหาแต่ที่ๆแน่ๆคือทำแล้วสบายใจครับ จนทุกวันนี้ผมและแฟนก็จะทำความสะอาดหิ้งบูชากันจนเป็นนิสัย พี่ๆท่านใดจะลองนำไปใช้ก็ไม่สงวนสิทธิ์ แต่ทำแล้วเป็นอย่างไรก็นำมาเล่าสู่กันฟังบ้างนะครับ...
ปล.เมื่อตะกี้พูดถึงแฟนเลยขอเล่าอีกนิด คือเมื่อไม่กี่วันนี้เองผมตั้งใจว่าจำนำพระพังพกาฬไปทำตลับทองให้แฟนผมใส่ ผมก็ไปร้านที่ผมทำทองอยู่ประจำ เหรียญปิดตาที่ผมใส่อยู่ผมทำทองตอนบาทละ 15000 ทำตลับฝังเพชรมาเป็นเงิน 22000 บาท พอคุยกันไปกับเจ้าของร้านเขาบอกตลับของผมตอนนี้ถ้าทำใหม่ 2x000 ก็ไม่อยู่ ผมงงเลยครับ(เพราะแพงขึ้นเยอะ) พอลองให้ทางร้านคิดราคาตลับทองที่ผมจะทำใหม่ก็แพงกว่าที่ผมคิดไว้อยู่มากก็เลยยังไม่ทำ กลับมาบ้านแฟนก็ถาม ผมเลยบอกว่าอย่าไปทำเลยตลับทอง เป็นผู้หญิงใส่ทองมันไม่ปลอดภัยประเดี๋ยวจะโดนปล้นตอนนี้ทองยิ่งแพงๆอยู่ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะเอาไปเลี่ยมพลาสติกให้ (แต่จริงๆแล้วตังค์ไม่พอมันเกินงบ 555++) กะจะรอให้ทองลงแต่ไม่รู้มันจะลงรึเปล่า เคยรอตอนบาทละ 15000 สรุปก็ไม่ลงจริงๆ ดีนะที่ผมแต่งงานไปแล้ว ไม่งั้นสินสอดทองมั้นผมอานแน่ พี่น้องเราใครยังไม่แต่งงานรีบแต่งงานนะครับ จะได้ไม่หนาวๆๆๆๆๆๆๆๆ 555+++
